درمان خشکی چشم

درمان خشکی چشم:

اگر چشم شما کمی یا خیلی خشک شده باشد، می‌توان جریان اشک را به آن بازگرداند. پارچه‌ای گرم روی چشم بگذارید. اگر گاهی دچار خشکی چشم می‌شوید، گذاشتن پارچه‌ای گرم بر روی آن به‌مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه و سه بار در روز باعث تحریک جریان اشک می‌شود. زیاد پلک بزنید. در هنگام خیاطی، تماشای تلویزیون، و کار با کامپیوتر فراموش می‌کنید پلک بزنید و در نتیجهٔ خیره شدن رطوبت چشم تبخیر می‌شود. پلک زدن در فاصلهٔ کار چشم را دوباره مرطوب می‌کند.
 
اشک مصنوعی استفاده کنید. انواع اشک مصنوعی می‌توانند خشکی مزمن چشم را نرم کنند. این فراورده‌ها حاوی سرم فیزیولوژیک و ماده‌ای پوشاننده مثل الکل پلی وینیل یا سلولوز صناعی هستند. هر وقت لازم داشتید از آن استفاده کنید و انواع مختلف آن را امتحان کنید تا ببینید کدام یک برایتان مناسب‌تر است. مثلاً انواع رقیق‌تر را باید بیشتر مصرف کرد ولی در عوض کمتر امکان تیره‌کردن دید یا باقی ماندن بر روی مژه‌ها را دارد. برای ریختن اشک مصنوعی در چشم، پلک پائین را به‌آرامی پائین بکشید و یک قطره اشک در گوشهٔ داخلی چشم بریزید و چشم را به‌مدت یک دقیقه ببندید، چون پلک زدن آن را بیرون می‌ریزد.
 
فرآورده‌های بدون مادهٔ محافظ به کار برید. اگر بیش از چهار بار در روز قطرهٔ چشمی مصرف می‌کنید، از انواع بدون مادهٔ محافظ آنها استفاده کنید، چون این‌گونه مواد، مثل تیموزول، در غلظت زیاد ممکن است سمی شوند و سطح چشم را آسیب برسانند. اگر خشکی چشم با استفاده از قطره‌های نرم‌کننده خوب نشد، به پزشک مراجعه کنید.
 
پماد مرطوب‌کنندهٔ چشم بزنید. اگر وقتی از خواب بیدار می‌شوید چشم بسیار خشک شده است، هنگام رفتن به رختخواب از پمادهای مرطوب جایگزیم اشک استفاده کنید. این پمادها حاوی پترولاتوم سفید و روغن معدنی هستند و بیشتر از قطره داوم می‌آورند. رطوبت چشم را نگه‌دارید. ورقه‌های پلاستیکی مخصوصی برای جلوگیری از تبخیر رطوبت چشم، مخصوصاً در هنگام خواب، موجود است. استفاده از این پوشش‌ها در شب مفید است.
 
از هدررفتن اشک جلوگیری کنید. اگر خشکی چشم با اشک مصنوعی برطرف نمی‌شود، پزشک ممکن است درپوشی کلاژنی در مجرای تخلیهٔ اشک چشم بگذارد. این درپوش حدود شش ماه در آنجا می‌ماند و از هدر رفتن قطرهٔ ریخته شده در چشم جلوگیری می‌کند. گاهی پزشک ناچار می‌شود برای همیشه این مجرا را مسدود کند.
 
پیشگیری از خشکی چشم:

اگر در شرایط نزدیک به خشک‌شدن چشم هستید، برخی عوامل محیطی آن را بدتر کرده و باعث ناراحتی بیشتر می‌شوند. برای جلوگیری از آن این نکات را رعایت کنید. هوای اتاق را مرطوب کنید. گذاشتن دستگاه بخور یا یک کاسه آب روی رادیاتور شوفاژ در هنگام شب از خشک‌‌شدن شبانهٔ چشم جلوگیری می‌کند.
 
عینک بزرگ بزنید. استفاده از عینک‌هائی که طرفین چشم را بپوشاند مانع خشک شدن چشم در اثر آفتاب یا باد می‌شود. باد مستقیم به چشم‌ها نزنید. استفاده از سشوار و جریان‌های باد مستقیم به‌صورت چشم‌ها را بیشتر خشک می‌کند. این حالت مخصوصاً در مورد لوله‌های تهویهٔ هوا در هواپیما که جو آن خودبه‌خود خشک‌کنندهٔ چشم است اهمیت دارد.

استفاده از انواع لنز طبی یا انواع لنز چشمی

استفاده از انواع لنز طبی یا انواع لنز چشمی

در هنگام خواب، لنز طبی چشم یا لنز تماسی چشم خود را فارغ از هر نوع و کیفیتی که هست میبایست از داخل چشم خارج کنید و هیچ وقت با لنز چشمی نخوابید و بلافاصله لنز چشم را در جا لنزی مناسب خود قرار داده و داخل آن محلول یا مایع ضدعفونی کننده مخصوص لنز چشم را بریزید و هیچ ‌وقت با دست‌های آلوده به لنز چشمی دست نزنید و حتماً تمام مسائل بهداشتی را در استفاده از انواع لنز تماسی چشم حتی لنز زیبائی و یا لنز رنگی چشم رعایت نمایید.

لنز تماسی نرم چشم و لنز طبی سخت و همچنین لنز توریک چشم را بهتر است روزانه حدود ٨ ساعت در محلول نگهدارنده و ضد عفونی کننده لنز نگهداری کرد و اگر استفاده نمی‌شوند، حتماً در جا لنزی و محلول خاص خود قرار داده شوند لنزهای نرم چشمی اصلاً نباید با آب شرب تماس پیدا کنند.

 منشاء بعضی از عوارض نامطلوب استفاده از لنز طبی ، لنز رنگی و لنز طبی رنگی، جالنزی می باشد. جالنزی خود را هر دو هفته یکبار تعویض نموده و یا اینکه پس از باز نمودن ۲ درپوش آن، جالنزی و درپوشهای آنرا چند دقیقه در آب در حال جوشیدن قرار داده تا ضدعفونی گردند و سپس در مجاورت هوا بگذارید تا خشک شوند. البته بهتر است اینکار را پیش از استفاده از یک جالنزی نو و تازه تهیه شده هم، انجام داد چرا که هیچ اطمینانی برای پاکیزه و ضد عفونی بودن یک جالنزی نو وجود ندارد.

 در ایران معمولاً از لنزهایی استفاده می‌شود که عمر بیشتری دارند، و تا زمانیکه به چشم آسیب نزنند و چشم را دچار خارش نکنند و باعث قرمزی چشم نشوند، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. هر چقدر درصد آب لنز چشم بیشتر باشد، احتمال آسیب رسیدن به چشم کمتر خواهد بود.

 ندانستن راه درست نگهداری و استفاده از انواع لنز چشم ، مشکل اصلی مصرف کننده است که در نهایت منجر به تحریکات چشم می‌شود، که در نتیجه ممکن است چشم عفونت پیدا ‌کند و یا در قرنیه چشم خراشی ایجاد شود و در پی آن میکروب وارد چشم شود و با وجود میکروب در چشم، قرنیه دچار مشکل شود.

تمام انواع لنز چشم چه لنز طبی چه لنز طبی رنگی چه لنز رنگی غیرطبی و چه لنز هارد و چه لنز طبی توریک در صورتیکه با رعایت تمام موارد بهداشتی استفاده شوند و در هنگام گذاشتن و برداشتن لنز به چشم آسیبی وارد نشود و باعث حساسیت یا خارش یا قرمزی و عفونت چشم نگردند، استفاده از آنها ایرادی ندارد.

در بسیاری از موارد، دیدی را که لنز طبی به شخص می‌دهد، بهتر از دید با عینک می‌باشد، از طرفی چون معمولاً افراد با عینک، اشیاء را مقداری کوچک ‌تر از اندازه واقعی می بینند، ولی با لنز همه چیز را در اندازه ی واقعی می بینند، ترجیح می‌‌دهند به جای عینک از لنز طبی استفاده کنند در هر صورت لنز بعنوان یک جسم خارجی در چشم می‌باشد و اگر فرد مسایل بهداشتی و طرز استفاده از لنز را نداند ممکن است  سلامت چشم را دچار مشکل کند

انواع لنز چشم

لنز طبی نرم از نظر طول عمر بهداشتی، به لنز چشمی روزانه یا همان لنز طبی یکبار مصرف ، لنز چشمی ماهانه یا همان لنز طبی ماهیانه ، لنز چشمی فصلی یا همان لنز طبی سه ماهه و لنز چشمی سالانه یا همان لنز طبی سالیانه یا لنز دائمی تقسیم میشوند. لنز طبی سخت یا همان لنز طبی هارد فاقد این تنوع تقسیم بندی میباشد. لنز زیبایی یا همان لنز آرایشی از نظر ساختار همانند لنز طبی نرم میباشد با این تفاوت که فاقد نمره طبی می باشد.

لنز طبی نرم یا همان لنز سافت تماسی که معمولاً برای رفع عارضه نزدیک بینی و دوربینی استفاده می‌شوند. لنز سخت یا همان لنز هارد که معمولاً برای مواردی مثل آستیگمات‌های بالا و قوز قرنیه ( کراتوکونوس ) بکار می‌روند. لنز توریک که شامل لنز نرم توریک و لنز سخت توریک می‌باشد، که این لنزها نیز برای بیمارانی که آستیگمات دارند، استفاده می‌شود.

لنز رنگی یا لنز طبی رنگی معمولاً در چند رنگ اصلی موجود می باشد مثل لنز آبی، سبز، طوسی یا خاکستری، عسلی، مشکی یا سیاه و بنفش یا ویولت و یا آکوا. که البته این رنگها هر یک می تواند ساده یا دور مشکی و یا دور مشکی وسط عسلی باشد مثل لنز عسلی دور مشکی یا طوسی دور مشکی وسط عسلی یا سبز عسلی یا لنز آبی عسلی و ...     

          

انواع لنز چشم

 انواع لنز چشم

لنزهای نرم که معمولاً برای نزدیک بینی و دوربینی استفاده می‌شوند.  لنزهای سخت که معمولاً برای آستیگمات‌های بالا و قوز قرنیه (کراتوکونوس) به کار می‌روند. لنزهای توریک که شامل نرم توریک و سخت توریک می‌باشد، که این لنزها نیز برای بیمارانی که آستیگمات دارند، استفاده می‌شود

  مزایا و نکات مهم استفاده از لنز تماسی

 در ایران معمولاً از لنزهایی استفاده می‌شود که عمر بیشتری دارند، و تا زمانیکه به چشم آسیب نزنند و چشم را دچار خارش نکنند و باعث قرمزی چشم نشوند، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. هر چقدر درصد آب لنز بیشتر باشد، احتمال آسیب رسیدن به چشم کمتر خواهد بود.

منشاء بعضی از عوارض نامطلوب استفاده از لنز، جالنزی می باشد. جالنزی خود را هر دو هفته یکبار تعویض نموده و یا اینکه پس از باز نمودن ۲ درپوش آن، جالنزی و درپوشهای آنرا چند دقیقه در آب در حال جوشیدن قرار داده تا ضدعفونی گردند و سپس در مجاورت هوا بگذارید تا خشک شوند. البته بهتر است اینکار را پیش از استفاده از یک جالنزی نو و تازه تهیه شده هم انجام داد چرا که هیچ اطمینانی برای پاکیزه و ضد عفونی بودن یک جالنزی نو وجود ندارد.

 در زمان خواب، لنز را از داخل چشم خارج کنید و هیچ وقت با لنز نخوابید و بلافاصله لنز را در جا لنزی مناسب خود قرار داده و داخل آن مایع ضدعفونی کننده خاص خود را بریزید و هیچ ‌وقت با دست‌های آلوده به لنز دست نزنید و حتماً تمام مسائل بهداشتی را در استفاده از لنز به کار بگیرید.

 لنزهای تماسی نرم و لنزهای طبی سخت و هم ‌چنین لنز های توریک را بهتر است روزانه حدود ٨ ساعت در محلول ضد عفونی کننده نگهداری کرد و اگر استفاده نمی‌شوند، حتماً در جا لنزی و محلول خاص خود قرار داده شوند لنزهای نرم را اصلاً نباید با آب شرب تماس پیدا کنند.

تمام لنزها، چه لنزهای طبی ، لنز های طبی رنگی و چه لنزهای رنگی غیرطبی و هارد در صورتیکه با رعایت تمام موارد بهداشتی استفاده شوند و در هنگام گذاشتن و برداشتن آنها به چشم آسیبی وارد نشود و باعث حساسیت یا خارش یا قرمزی و عفونت چشم نگردند، استفاده از آن‌ها ایرادی ندارد.

ندانستن راه درست نگهداری و استفاده از لنز، مشکل اصلی مصرف کننده است که در نهایت منجر به تحریکات چشم می‌شود، که در نتیجه ممکن است چشم عفونت پیدا ‌کند و یا در قرنیه چشم خراشی ایجاد شود به دنبال آن میکروب وارد چشم شود و با وجود میکروب در چشم، قرنیه دچار مشکل شود.

در بسیاری از موارد، دیدی را که لنز به شخص می‌دهد، بهتر از دید با عینک می‌باشد، از طرفی چون معمولاً افراد با عینک، اشیاء را مقداری کوچک ‌تر از اندازه واقعی می بینند، ولی با لنز همه چیز را در اندازه ی واقعی می بینند، ترجیح می‌‌دهند به جای عینک از لنز استفاده کنند در هر صورت لنز بعنوان یک جسم خارجی در چشم می‌باشد و اگر فرد مسایل بهداشتی و طرز استفاده از لنز را نداند ممکن است  سلامت چشم را دچار مشکل کند

• منبع:lensolens

انواع لنز جدید

 انواع لنز چشم

لنزهای نرم که معمولاً برای نزدیک بینی و دوربینی استفاده می‌شوند.  لنزهای سخت که معمولاً برای آستیگمات‌های بالا و قوز قرنیه (کراتوکونوس) به کار می‌روند. لنزهای توریک که شامل نرم توریک و سخت توریک می‌باشد، که این لنزها نیز برای بیمارانی که آستیگمات دارند، استفاده می‌شود

  مزایا و نکات مهم استفاده از لنز تماسی

 در ایران معمولاً از لنزهایی استفاده می‌شود که عمر بیشتری دارند، و تا زمانیکه به چشم آسیب نزنند و چشم را دچار خارش نکنند و باعث قرمزی چشم نشوند، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. هر چقدر درصد آب لنز بیشتر باشد، احتمال آسیب رسیدن به چشم کمتر خواهد بود.

منشاء بعضی از عوارض نامطلوب استفاده از لنز، جالنزی می باشد. جالنزی خود را هر دو هفته یکبار تعویض نموده و یا اینکه پس از باز نمودن ۲ درپوش آن، جالنزی و درپوشهای آنرا چند دقیقه در آب در حال جوشیدن قرار داده تا ضدعفونی گردند و سپس در مجاورت هوا بگذارید تا خشک شوند. البته بهتر است اینکار را پیش از استفاده از یک جالنزی نو و تازه تهیه شده هم انجام داد چرا که هیچ اطمینانی برای پاکیزه و ضد عفونی بودن یک جالنزی نو وجود ندارد.

 در زمان خواب، لنز را از داخل چشم خارج کنید و هیچ وقت با لنز نخوابید و بلافاصله لنز را در جا لنزی مناسب خود قرار داده و داخل آن مایع ضدعفونی کننده خاص خود را بریزید و هیچ ‌وقت با دست‌های آلوده به لنز دست نزنید و حتماً تمام مسائل بهداشتی را در استفاده از لنز به کار بگیرید.

 لنزهای تماسی نرم و لنزهای طبی سخت و هم ‌چنین لنز های توریک را بهتر است روزانه حدود ٨ ساعت در محلول ضد عفونی کننده نگهداری کرد و اگر استفاده نمی‌شوند، حتماً در جا لنزی و محلول خاص خود قرار داده شوند لنزهای نرم را اصلاً نباید با آب شرب تماس پیدا کنند.

تمام لنزها، چه لنزهای طبی ، لنز های طبی رنگی و چه لنزهای رنگی غیرطبی و هارد در صورتیکه با رعایت تمام موارد بهداشتی استفاده شوند و در هنگام گذاشتن و برداشتن آنها به چشم آسیبی وارد نشود و باعث حساسیت یا خارش یا قرمزی و عفونت چشم نگردند، استفاده از آن‌ها ایرادی ندارد.

ندانستن راه درست نگهداری و استفاده از لنز، مشکل اصلی مصرف کننده است که در نهایت منجر به تحریکات چشم می‌شود، که در نتیجه ممکن است چشم عفونت پیدا ‌کند و یا در قرنیه چشم خراشی ایجاد شود به دنبال آن میکروب وارد چشم شود و با وجود میکروب در چشم، قرنیه دچار مشکل شود.

در بسیاری از موارد، دیدی را که لنز به شخص می‌دهد، بهتر از دید با عینک می‌باشد، از طرفی چون معمولاً افراد با عینک، اشیاء را مقداری کوچک ‌تر از اندازه واقعی می بینند، ولی با لنز همه چیز را در اندازه ی واقعی می بینند، ترجیح می‌‌دهند به جای عینک از لنز استفاده کنند در هر صورت لنز بعنوان یک جسم خارجی در چشم می‌باشد و اگر فرد مسایل بهداشتی و طرز استفاده از لنز را نداند ممکن است  سلامت چشم را دچار مشکل کند

منبع:lensoles

جراحی های کاتاراکت

جراحی های کاتاراکت

تصمیم برای انجام جراحی آب­ مروارید فقط پس از توافق شخص و چشم­ پزشک او امکان­پذیر است. در واقع تصمیم برای انجام این جراحی بستگی به این موضوع دارد که کدر شدن عدسی و تار شدن دید و سایر علائم آب­مروارید به چه میزان فعالیت­های روزانه فرد مانند بالا­رفتن از پله، خواندن روزنامه و برچسب­های روی مواد و داروها، رانندگی کردن، تماشای تلویزیون، باغبانی کردن  و یا سایر فعلیت­های او را مختل می­کند. این باور که انجام جراحی آب­ مروارید بهتر است فقط بعد از "رسیدن عدسی" انجام شود، باور نادرستی است. در واقع در گذشته که تکنیک­های جراحی پیشرفته نبوده و انجام این عمل عوارض زیادی را برای فرد ایجاد می­کرد، پزشکان ترجیح می­دادند انجام این جراحی را تا حد امکان به تعویق بیندازند. اما امروزه با پیشرفت تکنیک­ها، چشم­پ زشکان بر این باورند که بهتر است آب­ مروارید در مراحل زودتر و قبل از سفت شدن عدسی انجام گیرد، زیرا هرچه عدسی بیمار سفت تر باشد انرژی بیشتری از امواج مافوق صوت باید به کار گرفته شود تا آب­ مروارید به روش فیکو از چشم خارج گردد،  بنابراین احتمال صدمه به قرنیه نیز بیشتر میشود.  آب ­مروارید در افراد جوان و افراد دیابتی سریعا" پیشرفت کرده و به مرحله عمل می­رسد.

 چه روش­هائی برای جراحی آب­مروارید وجود دارد؟

1-Phaco(Phacoemulsification)

2- Extracapsular Cataract Extraction

3- MIC (Micro Incision ) 

 تکنیک عمل فیکو چگونه است؟به­ طور کلی عمل آب­ مروارید شامل خارج کردن عدسی کدر شده و در اغلب موارد کار گذاشتن لنز مصنوعی داخل چشمی به جای عدسی طبیعی چشم است. با این وجود در بعضی شرایط نادر ممکن است لنزی داخل چشم کارگذاشته نشود.

متداول ترین برش ایجاد شده برای انجام این عمل، یک برش 3 میلی­متری، یعنی برشی کمتر از 3/1 سانتی­متر است. این برش به دلیل کوچک بودن احتیاجی به بخیه و ترمیم ندارد و پس از عمل خودبه ­خود بهبود می­یابد.

جراح سپس یک دریچه دایره ای  در کپسول عدسی- غشای بسیار نازکی که عدسی را می­پوشاند- ایجاد کرده که این فرآیند capsulorhexis  نامیده می­شود که این عمل به دقت بسیار زیادی نیاز دارد زیرا ضخامت کپسول عدسی 1000/4 میلی­متر است.

در روش Phacoemulsification از امواج اولترا سونیک(مافوق صوت) برای شکستن عدسی به ذرات ریزتر استفاده می­شود. این ذرات سپس با کمک یک لوله مکشی بیرون آورده می­شوند. قسمت خلفی(عقبی) کپسول عدسی دست­نخورده در جای خود باقی می­ماند تا عدسی مصنوعی بر روی آن کار گذاشته ­شود.

روش Extracapsular cataract extraction زمانی به کار می­رود که عدسی بسیار سفت  شده باشد و امواج به کار رفته در Phacoemulsification قادر به شکستن آن به ذرات ریزتر نباشند. در این روش برشی در حدود 10 میلی­متر در چشم ایجاد می­شود و هسته عدسی به صورت یک تکه خارج شده و برش ایجاد شده نیاز به بخیه دارد.  

در عمل فیکو عدسی داخل چشمی به صورت تاشو بوده و از طریق منفذ کوچک ایجاد شده به داخل چشم فرستاده می­شود. این عدسی در مجاورت کپسول خلفی باز شده و اندازه اپتیک آن به 6 میلی­متر می­رسد و به وسیله بازوهای کناری که به آنها haptic گفته می­شود در داخل کپسول، محکم قرار می گیرد. معمولا" برای ثابت نگاه داشتن عدسی­ها در داخل چشم احتیاجی به بخیه وجود ندارد.

 در حین جراحی چه اتفاقاتی می­افتد؟این جراحی در شرایط فعلی و با پیشرفت تکنیک­های جراحی یک عمل سرپائی بوده و احتیاج به هیچ آمادگی خاصی نیست، اگرچه انجام یک سری آزمایشات روتین و مشاوره قلب و عروق قبل از آن الزامی است. اغلب از بیماران خواسته می­شود که 1 ساعت قبل از جراحی در بیمارستان حاضر شوند. قبل از جراحی از قطره­های چشمی برای کاهش درد، کاهش التهاب، کاهش احتمال خطر عفونت و برای بازکردن کامل مردمک استفاده می­شود. برای انجام این جراحی از بی­حسی موضعی استفاده می­شود. در حین این عمل فرد کاملا" بیدار و هوشیار است اما ممکن است بنا به درخواست بیمار یا صلاح­دید پزشک از داروهای آرام­بخش ضعیف استفاده شود. معمولا" از فرد خواسته می­شود که در حین عمل به نور میکروسکوپ جراحی نگاه کند. این جراحی معمولا" 20 تا 30 دقیقه طول می­کشد و پس از آن بیمار برای 1 ساعت تحت مراقبت بوده و سپس می­تواند به منزل رود.

 بعد از جراحی چه اتفاقی می­افتد؟معمولا" از بیمار خواسته می­شود که همان روز یا روز بعد برای بررسی مجدد چشم به پزشک مراجعه کند. بسته به نوع جراحی به کار رفته و تصمیم پزشک ممکن است از فرد خواسته شود که از پوشش محافظ به­ خصوص در هنگام خواب استفاده کند. در چند هفته اول پس از جراحی شخص نباید چشمان خود را مالش داده و همچنین از وارد کردن فشار برروی آنها باید خودداری کند. برای بیمار، قطره­های چشمی ضد التهاب و آنتی بیوتیک تجویز می­شود و سپس درمدت 1 ماه بعد از عمل این داروها به­تدریج قطع می­شوند.
معمولا" روز عمل یا روز بعد از عمل او  می­تواند فعالیت­های معمول خود مانند خواندن کتاب و تماشای تلویزیون را انجام داده  اما برای ارزیابی دید و تعیین نمره عینک جدید باید بین 3 تا 4 هفته صبر کند. اکثر بیماران بعد از عمل، جهت مطالعه نیاز به عینک داشته اما در 90% موارد برای دید دور دیگر نیازی به عینک ندارند.

 عوارض بعد از جراحی کدامند؟با وجود این­که جراحی آب­ مروارید یکی از کم­ عارضه­ ترین عمل­های جراحی می­باشد، به ندرت ممکن است مشکلاتی نیز پدید آید. این عوارض می­تواند از ازدست­ دادن بینائی تا یک التهاب خفیف متغیر باشد. به­ طورکلی از دست دادن بینائی بسیار نادر بوده اما ممکن است به دلیل التهاب یا خونریزی چشمی در حین عمل یا جداشدگی شبکیه- که ممکن است ما­ه­ها یا سال­ها پس از جراحی رخ دهد- اتفاق بیافتد. اغلب عوارض جزئی بوده مانند تورم قرنیه یا شبکیه، افزایش فشار داخل چشم و پلک ملتهب که با تجویز دارو بهبود می­یابد. 98% موارد جراحی­های آب­ مروارید بدون به­ وجودآمدن عارضهء خاصی با موفقیت انجام می­شود و در 95% موارد دید فرد بهتر می­شود. در اشخاصی که دید آنها بعد از جراحی بهتر نمی­شود معمولا" یک بیماری زمینه­ای چشمی مانند دژنرسانس وابسته به سن ماکولا، رتینوپاتی دیابتی یا بیماری­های دیگری وجود دارد.  

 اگر عدسی هر دو چشم کدر شده باشد آیا عمل آنها در یک جلسه صورت می­گیرد؟معمولا" در این حالت، جراح در دو جلسه مختلف این عمل را برای چشم­ها انجام می­دهد. در واقع جراح صبر می­کند تا فرآیند ترمیم چشم عمل شده  انجام شود و سپس جراحی چشم دوم را انجام خواهد داد. بین عمل دو چشم می تواند بین 1 تا 3 هفته فاصله گذاشته شود.

 انجام چه آزمایشاتی قبل از عمل جراحی لازم است؟چشم ­پزشک معمولا" قبل از جراحی با استفاده از سونوگرافی( امواج مافوق صوت) و یا دستگاه IOLMaster  اندازه و شکل چشم شما را دقیقا" ارزیابی می­کند تا بتواند قدرت عدسی داخل چشمی مورد نیاز را مشخص کند.

 انواع لنزهائی که بعد از عمل در چشم کارگذاشته می­شوند کدامند؟

o       لنز تک­کانونی(مونوفوکال)

o       لنز چند­ کانونی(مولتی­فوکال)

 لنزهای چندکانونی، باعث تمرکز همزمان نور از فاصلهء دور و نزدیک می­شوند، بنابراین وابستگی افراد به عینک و یا لنزهای تماسی را کاهش می­دهند. در حال حاضر دو نوع رفراکتیو و دفراکتیو این نوع لنزها وجود دارد که هریک دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. در صورت استفاده از لنزهای Refractive دید دور و دید متوسط عالی بوده و دید نزدیک نیز قابل­ قبول می­باشد اما ممکن است که فرد برای دیدن جزئیات مشکل داشته باشد.

در صورت استفاده از لنزهای Diffractive دید نزدیک(دید مطالعه) خوب بوده و دید دور نیز خوب است اما ممکن است که دید متوسط دچار اشکال باشد. مثلا" ممکن است لازم باشد که فرد فاصله خود با کامپیوتر را کم کرده و یا اندازه فونت­ها را افزایش دهد. همین­طور ممکن است بعضی از افراد در شب هاله ­های نورانی در اطراف منبع نور ببیند.

o      لنزهای تطابقی  )Accommodative): عدسی چشم انسان به­ طور طبیعی برای دید نزدیک واضح و شفاف، تطابق می­یابد، فرآیندی که با افزایش سن و کاهش قدرت انعطاف­ پذیری عدسی به­ تدریج کاهش می­یابد. لنزهای تطابقی نیز از موادی ساخته شد­ه ­اند که سعی میشود مانند عدسی طبیعی انسان قدرت تطابق داشته باشد، اگرچه تطابق ایجاد شده توسط این لنزها کمتر از میزان مورد نیاز انسان است.

در صورت وجود عیوب انکساری، آیا استفاده از  لنزهای داخل چشمی باعث اصلاح عیوب انکساری خواهد شد؟
در بیمارانی که نزدیک بینی یا دوربینی قابل توجهی دارند، با افزایش دقت دستگاه های اندازه گیری و محاسبه نمره لنز داخل چشم، بیش از 90% بیماران، بعد از عمل در محدوده ای قرار می گیرند که جهت دید دور احتیاجی به عینک ندارند. در  بیمارانی که دارای آستیگماتیسم قابل توجهی هستند،  بایستی از برش های خاصی  ضمن عمل یا عدسی های داخل چشمی توریک( جهت اصلاح آستیگماتیسم) استفاده نمود ولی درهرصورت  احتمال باقیماندن بخشی از آستیگماتیسم در این بیماران وجود دارد.

 آیا ظاهر چشمان فرد  بعد از عمل آب­مرواید تغییر خواهد کرد؟خیر. بعد از عمل آب­ مروارید ظاهر چشمان فرد  تغییر نخواهد کرد. یعنی سایر افراد، با نگاه کردن به چشم بیمار متوجه انجام عمل آب­ مروارید در آن نخواهند شد. تنها تفاوت در این است که ممکن است عدسی داخل چشمی به دلیل شفافیت زیادی که دارد باعث انعکاس نور شده درخشان تر از عدسی خود بیمار باشد.

 Second Cataract یا aftercataract یا آب مروارید ثانویه چیست؟این حالت زمانی اتفاق می­افتد که قسمت خلفی کپسول عدسی که برای حفاظت از لنز داخل چشمی کارگذاشته شده در چشم در محل خود باقی مانده است تیره شده  و باعث ایجاد کدورت بینائی می­شود. این حالت که "کدر شدن کپسول خلفی" نیز نامیده می­شود ممکن است که ماه­ها یا سال­ها بعد از جراحی آب­ مروارید اتفاق بیافتد و امروزه با بهبود تکنیک های عمل جراحی و تغییراتی که در طراحی لنزهای داخل چشمی صورت گرفته است، بروز این مشکل به اندازه قابل توجهی نسبت به گذشته کاهش یافته است. در حالی که در زمان استفاده از لنزها و تکنیک های قدیمی  تا 50% بیماران نیاز به کپسولوتومی داشته اند، امروزه کمتر از 10% بیماران بعد از عمل کاتاراکت نیاز به این جراحی دارند.  علت این کدورت، رشد سلول­های کپسول خلفی می­باشد. درمان "کدورت کپسول خلفی" ساده و سریع است. برای درمان این حالت از YAG laser capsulotomy استفاده می­شود که در این تکنیک از لیزر برای بازکردن منفذی در کپسول استفاده می­شود تا به نور وارد شده به چشم اجازه عبور بدهد. Capsulotomy به معنای برش و ورود به کپسول و YAG مخفف Yttrium-aluminum-garnet نوع دستگاه لیزر است.  
انجام این تکنیک که یک عمل سرپائی است معمولا" کمتر از 5 دقیقه طول می­کشد. بعد از آن معمولا" شما در حدود 1 ساعت در مطب پزشک می­مانید تا ایشان مطمئن شوند که فشار چشم شما افزایش نیافته است.