دانش چشم یک زندگی نو
دانستنیهای مراقبت از چشمدانش چشم یک زندگی نو
دانستنیهای مراقبت از چشم
آستیگماتیسم چیست؟
آستیگماتیسم چیست؟
آستیگماتیسم (astigmatism) یک نقص در انحنای قرنیه یا عدسی چشم است که به راحتى قابل درمان که باعث تارى دید مى‌شود .
آستیگماتیسم هنگامى به وجود مى آید که لایه خارجى و شفاف جلوى چشم یعنى قرنیه و یا عدسى چشم که درون چشم قرار دارد، انحنایش در یک جهت کمى متفاوت از انحنایش در جهت دیگر است. به این ترتیب سطح قرنیه یا عدسى در بعضى نواحى مسطح‌تر یا منحنى‌تر از نواحى دیگر است . بنابراین در این اختلال بعضی از شعاع های نورانی یکدیگر را روی شبکیه قطع می کنند و بعضی دیگر در جلو یا عقب شبکیه تلاقی می کنند که تصویر تاری را به وجود می آورند و بعضی دیگر اصلا یکدیگر را قطع نمی کنند.هنگامى که قرنیه داراى اعوجاج باشد، شما مبتلا به “آستیگماتیسم قرنیه‌اى” هستید.هنگامى که عدسى داراى اعوجاج باشد ” آستیگماتیسم عدسى” دارید.هر دو نوع آستیگماتیسم، تارى دید ایجاد مى‌کند ، اما اغلب موارد آستیگماتیسم ناشى از نایکنواختى انحناى قرنیه است. فرد مبتلا به آستیگماتیسم هم در فاصله نزدیک و هم در فاصله دور تارى دید دارد . آستیگماتیسم معمولاً از هنگام تولد وجود دارد و ممکن است با دوربینى یا نزدیک بینى ترکیب شود . معمولاً این عارضه ثابت مى‌ماند و در طول زمان بهتر یا بدتر نمى شود.کوکانی که به این عارضه دچار هستند ، برای دید واضح ، معمولا سر و شانه ی خود را به یک طرف کج می کنند . اما بسیاری دیگر که داراى مقدار اندکى آستیگماتیسم هستند، نیاز به عمل تصحیحى ندارند .
آستیگماتیسم چیست؟
آستیگماتیسم چیست؟
آستیگماتیسم (astigmatism) یک نقص در انحنای قرنیه یا عدسی چشم است که به راحتى قابل درمان که باعث تارى دید مى‌شود .
آستیگماتیسم هنگامى به وجود مى آید که لایه خارجى و شفاف جلوى چشم یعنى قرنیه و یا عدسى چشم که درون چشم قرار دارد، انحنایش در یک جهت کمى متفاوت از انحنایش در جهت دیگر است. به این ترتیب سطح قرنیه یا عدسى در بعضى نواحى مسطح‌تر یا منحنى‌تر از نواحى دیگر است . بنابراین در این اختلال بعضی از شعاع های نورانی یکدیگر را روی شبکیه قطع می کنند و بعضی دیگر در جلو یا عقب شبکیه تلاقی می کنند که تصویر تاری را به وجود می آورند و بعضی دیگر اصلا یکدیگر را قطع نمی کنند.هنگامى که قرنیه داراى اعوجاج باشد، شما مبتلا به “آستیگماتیسم قرنیه‌اى” هستید.هنگامى که عدسى داراى اعوجاج باشد ” آستیگماتیسم عدسى” دارید.هر دو نوع آستیگماتیسم، تارى دید ایجاد مى‌کند ، اما اغلب موارد آستیگماتیسم ناشى از نایکنواختى انحناى قرنیه است. فرد مبتلا به آستیگماتیسم هم در فاصله نزدیک و هم در فاصله دور تارى دید دارد . آستیگماتیسم معمولاً از هنگام تولد وجود دارد و ممکن است با دوربینى یا نزدیک بینى ترکیب شود . معمولاً این عارضه ثابت مى‌ماند و در طول زمان بهتر یا بدتر نمى شود.کوکانی که به این عارضه دچار هستند ، برای دید واضح ، معمولا سر و شانه ی خود را به یک طرف کج می کنند . اما بسیاری دیگر که داراى مقدار اندکى آستیگماتیسم هستند، نیاز به عمل تصحیحى ندارند .
علائم و نشانه هاى آستیگماتیسم شامل موارد زیر است: اعوجاج در بخش هایى از میدان بینایى. تارى خطوط عمودى، افقى یا مایل.
علل- در
چشم شما دو بخش وجود دارد که مسئول متمرکز کردن تصاویر هستند: قرنیه و
عدسى.در چشم طبیعى این عناصر کانونى کننده انحنایى یکدست مانند سطح یک توپ
لاستیکى دارند. قرنیه و عدسى با داشتن چنین سطح منحنى همه شعاع هاى نور
وارد شده به چشم را به یک میزان خم مى‌کنند (مى‌شکنند) و یک تصویر متمرکز
واضح بر روى پرده حساس پشت چشم یعنى شبکیه ایجاد مى‌کنند . اما اگر انحناى
قرنیه یا عدسى یکدست نباشد ، شعاع هاى نور به طور یکسان نمى‌شکنند، در این
حالت شما دچار خطاى انکسار نور هستید. آستیگماتیسم یکى از اشکال مختلف
خطاهاى انکسار نور در چشم است . در آستیگماتیسم، قرنیه یا عدسى در یک
جهت انحناى بیشترى از جهت دیگر دارد. آستیگماتیسم تصحیح نشده باعث تارى
دید مى شود. در این حالت تارى دید در یک جهت- افقى، عمودى یا مایل - بیش از
جهت دیگر وجود دارد. آستیگماتیسم ممکن است در ترکیب با سایر خطاهاى
انکسارى مثل نزدیک بینى یا دوربینى رخ دهد:
در نزدیک بینى ( میوپى) انحناى قرنیه بیشتر از حد عادى است یا کره چشم در ازاى بیش از حد طبیعى دارد . در نتیجه شعاع هاى نور به جاى آنکه دقیقاً روى شبکیه متمرکز شوند، در جلوى شبکیه به هم مى رسند و اشیاى دور تصویرى مبهم خواهند داشت.در دوربینى (هیپروپى) انحناى قرنیه کمتر از حد عادى است یا کره چشم طول کمتر از حد طبیعى دارد ، در نتیجه حالت عکس نزدیک بینى رخ مى‌دهد . نور در پشت چشم متمرکز مى‌شود و تصویر اشیاى نزدیک تار مى‌شود اما دید دور عادى باقى مى‌ماند . در اغلب موارد آستیگماتیسم از هنگام تولد وجود دارد. ممکن است آستیگماتیسم در نتیجه وارد شدن آسیب به چشم بیمار یا جراحى رخ دهد. آستیگماتیسم با مطالعه در نور کم یا تماشاى تلویزیون از فاصله نزدیک بهتر یا بدتر نمى‌شود.
چه هنگامى باید به چشم پزشک مراجعه کرد؟- اگر درجه آستیگماتیسم چشم شما آن قدر باشد که در کارى که مى خواهید انجام دهید اختلال ایجاد کند یا اگر کیفیت بینایى تان مانع رضایت شما از نحوه فعالیت هایتان است، به چشم پزشک مراجعه کنید . چشم پزشک درجه آستیگماتیسم شما را تعیین مى کند و در مورد اینکه چه روشى را براى تصحیح بینایى تان انتخاب کنید به شما مشاوره خواهد داد . تغییر درجه آستیگماتیسم چشم در طول زندگى اگر اصولاً رخ دهد ، بسیار تدریجى و کند است . انجام معاینات منظم چشم ، راه مناسبى براى شناسایى تغییرات شدت بینایى است تا در صورت لزوم عینک یا لنز تماسى براى شما تجویز شود یا شماره آنها تصحیح شود . یک فرد بزرگسال سالم باید تا۵۰ سالگى هر سه تا پنج سال یک بار معاینه چشم انجام دهد. پس از۵۰ سالگى فواصل معاینات کمتر کنید . اگر دچار مشکلات انکسارى مانند آستیگماتیسم هستید ، هر دو سال یک بار به هر تعدادى که چشم پزشکتان توصیه مى کند، به او مراجعه کنید.
تشخیص بیمارى - چشم پزشک شما ممکن است از ابزارهایى که در زیر مى آید براى معاینه چشم شما استفاده کند:
قرنیه‌سنج ( Keratometer ) : چشم پزشک در قرنیه سنجى با استفاده از دستگاهى به نام قرنیه سنج یا کراتومتر میزان و جهت گیرى آستیگماتیسم قرنیه‌اى را با اندازه گیرى میزان نور منعکس شده از سطح قرنیه مشخص مى‌کند.
کراتوسکوپ و ویدئوکراتوسکوپ: این ابزارها براى تشخیص و تعیین مقدار انحناى سطح قرنیه در صورت وجود آستیگماتیسم مورد استفاده قرار مى گیرند.کراتوسکوپ حلقه‌هاى نورانى را روى قرنیه مى افکند. سپس انعکاس این حلقه هاى نورانى روى قرنیه از طریق کراتوسکوپ مورد مشاهده قرار مى‌گیرد و برحسب شکل و فواصل این حلقه‌ها مى توان میزان آستیگماتیسم قرنیه را محاسبه کرد . با اتصال کراتوسکوپ به یک دوربین ویدئویى ، ویدئوکراتوسکوپ ساخته شده است، که با آن مى توان تصویر قرنیه را روى یک صفحه تلویزیونى دید.
ویدئوکراتوسکوپ رایج ترین وسیله مورد استفاده براى تعیین مقدار انحناى سطح قرنیه در آزمونى است که مکان‌نگارى (توپوگرافى) قرنیه نامیده مى شود.
درمان-هدف درمان آستیگماتیسم تصحیح انحناى نایکنواخت قرنیه است که باعث تارى دید مى‌شود. درمان شامل تجویز عدسى هاى تصحیح کننده به صورت عینک یا لنز تماسى یا انجام جراحى تصحیحى مى شود:
اصلاح دید با تجویز عدسى تصحیح کننده : استفاده از عدسى هاى تصحیح کننده اثر ناشى از انحناى نا یکنواخت قرنیه را برطرف مى کند . عدسى تصحیح کننده ممکن است به صورت لنز تماسى یا عینک باشد .
لنزهاى تماسى: لنزهاى تماسى هر دو آستیگماتیسم هاى قرنیه و عدسى چشم را تصحیح مى کنند. انواع مختلفى از لنزهاى تماسى در دسترس است : لنزهاى سخت، لنزهاى نرم، لنزهاى یک بارمصرف ، لنزهاى با کاربرد طولانى مدت ، لنزهاى دوکانونى ، لنزهاى سخت نفوذ پذیر نسبت به اکسیژن و…. با چشم پزشکتان در مورد اینکه کدامیک از این انواع مختلف لنز براى شما مناسب تر است، مشاوره کنید. یک شیوه دیگر استفاده از لنز تماسى براى تصحیح آستیگماتیسم “روش ارتوکراتولوژى” یا Ortho-K است. در این روش شما چندین ساعت در روز لنز تماسى سخت به چشم مى گذارید تا انحناى قرنیه تان تصحیح شود . در روزهاى بعد تعداد ساعات استفاده از لنز تماسى کاهش مى یابد و در حدى که شکل جدید قرنیه حفظ شود. البته اگر مدتى استفاده از این روش را قطع کنید، قرنیه چشم دوباره به شکل اولش بازمى‌گردد.
عینک: در مواردى که به دلایل مختلف استفاده از لنز تماسى از جمله ترجیح بیمار امکان‌پذیر نیست، انواع مختلف عینک مى‌تواند جانشین مناسبى براى لنز تماسى باشد.
جراحى براى تصحیح عیوب انکسارى: در روش جراحى با شکل دهى مجدد به سطح قرنیه، آستیگماتیسم تصحیح مى‌شود.
به طور کلی برای بهداشت چشم باید به نکات زیر توجه کنیم
به طور کلی برای بهداشت چشم باید به نکات زیر توجه کنیم:
١- نظافت چشم رعایت شود .
- دست و صورت هر روز چند بار با آب و صابون شسته شود .
- از شستن دست و صورت در آبهای کثیف خودداری شود .
- از دستمال و حوله ی دیگران استفاده نشود .
- دستمال و دست کثیف به چشم برده نشود .
- در هنگام بازی دست به چشم یکدیگر برده نشود .
- با دست آلوده چشم را مالش ندهید.
٢- از خسته کردن چشمها پرهیز شود .
- از خواندن نوشته های خیلی ریز خودداری کنید .
- در نور کافی مطالعه کنید . وترجیحا این مطالعه در فاصله ی حداقل ٣٠سانتیمتر صورت گیرد .
-از نگاه کردن زیاد به تلویزیون وکار زیاد با رایانه خودداری کنید .
- در هنگام مسافرت با وسایل نقلیه از انجام مطالعه خودداری کنید .
٣- از خطراتی که چشم را تهدید می کنند دوری شود زیرا :
- بازی با پرندگان و حیوانات ممکن است به چشم آسیب بزند .
- بازی با مواد منفجره مانند ترقه برای چشم خطرآفرین است .
- آفتاب ،باد و گرد و غبار به چشم آسیب وارد می کنند .
- خیره شدن به نور شدید برای چشم مضر است .
- استفاده از عینک های آفتابی یا طبی در موارد لزوم ، ضروری است .
-- هنگام کار با مواد شیمیایی حتماً از عینک محافظ استفاده شود ، در صورت ریختن مواد شیمیایی و آهکی چشم را با آب فراوان بشویید .
- از تماس با مبتلایان به عفونت چشم حذر کنند .
- هنگام باز کردن شیشه نوشابه مواظب پرتاب در آن باشند .
- هنگام کار با اشیاء برنده صورت خود را نزدیک نیاورند .
- شایع ترین مرض چشمی فصلی همان حساسیت بهاره است که با خستگی ، قرمزی و خارش شدید چشم خود را نشان می دهد و با شروع فصل پائیز فروکش می کند و با بهار دوباره آغاز می شود. ممکن است همراه حساسیت بهاره عفونت های مزمن هم دیده شود . این حساسیت موجب خستگی هنگام مطالعه ، خارش شدید و گاه سوزش چشم ها می شود . بنابراین در چنین فصولی باید بیشتر مراقب چشمان خود باشیم .
انواع لنز چشم و طول عمر آنها
انواع لنز چشم و طول عمر آنها
بیمار)
دختر ۱۵ساله‌ای هستم که از سه سال قبل مبتلا به نزدیک بینی هستم و مایلم که از لنزهای تماسی استفاده کنم. ولی از آنجا که چند تن از اطرافیانم که از لنزهای تماسی استفاده کرده‌اند، دچار مشکلات چشمی شده‌اند،والدینم مخالفت می‌کنند، آیا لنزهای تماسی واقعاً مضر هستند؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید.
در این زمینه سئوالاتی را از آقای دکتر عزت‌اله پورعبداله، جراح و متخصص بیماریهای چشم پرسیده اند و ایشان پاسخ داده اند.
۸- چند نوع لنز داریم و هر کدام در چه افرادی قابل استفاده است؟
الف- لنزهای نرم که معمولاً برای نزدیک بینی و دوربینی استفاده میشود.ب- لنزهای سخت که معمولاً برای آستیگمات‌های بالا و قوز قرنیه (کراتوکونوس) به کار می‌روند.ج- لنزهای توریک که شامل نرم توریک و سخت توریک میباشد، که این لنزها نیز برای بیمارانی که آستیگمات هستند، استفاده میشود.
۹- لنزها را چگونه باید نگه داری کرد تا عمر بیشتری کنند و موجب عفونت چشم نشوند؟
لنزهای توریک نرم و سخت و همچنین لنزهای نرم را باید حدود ۸ ساعت در محلول ضد عفونی کننده نگهداری کرد و اگر استفاده نمی‌شوند، حتماً در جا لنزی و محلول خاص خود قرار داده شوند.
لنزهای نرم را اصلاً نباید آب بزنیم، زیرا خراب میشوند. در این نوع لنزها تنها باید از سرم نرمالین سالین جهت شستشو استفاده کرد، ولی لنزهای سخت را می توان با آب و شامپو بچه شستشو داد.
۱۰- چگونه و چه مدت باید از لنز استفاده کرد تا کم‌ترین آسیب به چشم برسد؟
معمولاً در کشورهای اروپایی لنزهایی به صورت یک بار مصرف میباشند. نکته قابل توجه در این است که هر چقدر درصد آب لنز بیشتر باشد، آسیب کمتری به چشم وارد میکند.در ایران معمولاً از لنزهایی استفاده میشود که عمر بیشتری دارند، و تا زمانی که به چشم آسیب نزنند و چشم را دچار خارش نکنند یا ایجاد حساسیت نکنند و همچنین باعث قرمزی چشم نشوند، می‌توان از آنها استفاده کرد.توصیه میشود که بیماران حتماً موقع خواب لنز را از داخل چشم خارج کنند و هیچ وقت با لنز نخوابند و بلافاصله لنز را در جا لنزی مناسب خود قرار داده و داخل آن مایع ضدعفونی کننده خاص خود را بریزند. هیچ وقت با دست‌های آلوده به لنز دست نزنند و حتماً تمام مسائل بهداشتی را در استفاده از لنز به کار گیرند.
۱۱- نظر شما در مورد لنزهای رنگی طبی و غیرطبی چیست؟
به‌طور کلی تمام لنزها، چه لنزهای طبی و چه لنزهای رنگی غیرطبی ،در صورتی که با رعایت تمام موارد بهداشتی استفاده شوند و در هنگام گذاشتن و برداشتن آن ها به چشم آسیبی وارد نشود و باعث حساسیت یا خارش یا قرمزی و عفونت چشم نگردند، استفاده از آنها ایرادی ندارد. البته باید دقت شود که لنزها از فروشگاه‌ها و داروخانه‌های مجاز تهیه شوند و طرز استفاده از لنز به طور دقیق آموزش داده شود و به طور صحیح و بهداشتی از این لنزها استفاده شود.
توصیه میشود که بیماران حتماً موقع خواب لنز را از داخل چشم خارج کنند و هیچ وقت با لنز نخوابند و بلافاصله لنز را در جا لنزی مناسب خود قرار داده و داخل آن مایع ضدعفونی کننده خاص خود را بریزند. هیچ وقت با دست‌های آلوده به لنز دست نزنند و حتماً تمام مسائل بهداشتی را در استفاده از لنز به کار گیرند.
۱۲- مشکل عمده ی مردم در استفاده از لنز چیست؟
مشکل عمده ی مردم، ندانستن راه درست نگهداری و استفاده از لنز است که در نهایت منجر به تحریکات چشم میشود. مهم‌ترین عیب این است که چشم عفونت پیدا میکند یا ممکن است در قرنیه ی چشم خراشی ایجاد شود. به دنبال خراش دادن چشم ممکن است، میکروب وارد چشم شود و با وجود میکروب در چشم، قرنیه دچار مشکل شود، تا جایی که منجر به پیوند قرنیه نیز شود ،حتی ممکن است عفونت باعث کم شدن دید چشم نیز شود. گاهی مشاهده شده که عفونت، منجر به تخلیه کردن کامل چشم هم شده است.
۱۳-توصیه شما به این بیمار کدام است؟
این دختر ۱۵ ساله با رعایت تمام مسایل مربوط به استفاده از لنز می‌تواند از لنز استفاده کند و اگر اطرافیان با استفاده از لنز ایشان مخالف هستند، حتماً نوع انتخاب لنز صحیح نبوده یا طرز استفاده و نگهداری از لنز را به طور صحیح انجام نمی‌داده و اگر تمام مسائل بهداشتی رعایت شود، به طور قطع این مشکلات بروز نخواهد کرد.
باید دقت شود که لنزها از فروشگاه‌ها و داروخانه‌های مجاز تهیه شوند و طرز استفاده از لنز به طور دقیق آموزش داده شود و به طور صحیح و بهداشتی از این لنزها استفاده شود.
۱۴
- توصیه کلی شما به این بیماران کدام است؟
در حالت کلی استفاده از لنزهای تماسی مضر نیست، ولی با توجه به این که لنزهای تماسی یک جسم خارجی میباشند و ممکن است، اگر مریض طرز استفاده از آنها را نداند و به صورت صحیح به کار نبرد، دچار عفونت چشم و دیگر ناراحتی‌ها بشود ،بهتر است در مرحله اول از عینک استفاده کنند. ولی در فردی که از لنز استفاده میکند، اگر طرز نگهداری لنز را درست انجام بدهد و در مواقعی که از لنز استفاده نمی‌کند آن را در محلول خاص خود بگذارد و مسائل بهداشتی را به‌طور کامل رعایت کنند، استفاده از لنز هیچ ضرری ندارد.به‌طور کلی انتخاب نوع لنز باید توسط پزشک متخصص انجام گیرد و چنان که پزشک صلاح بداند و تشخیص بدهد، فرد می‌تواند از لنز استفاده کند. بیماران نیز باید حتماً موارد نگه داری و استفاده صحیح از لنزهای تماسی را رعایت کنند و در موقع خواب لنز را از چشم خارج کرده و در مایع ضدعفونی کننده مناسب بگذراند.
مطالب مرتبط در سایت های دیگر:
عوارض احتمالی بعد از لیزیک که متقاضی این جراحی باید از آن آگاه باشد
علائم و نشانه های عیوب انکساری چشم
تاری دید: مشخص ترین علامت ضعیفی چشم تاری دید است که هرچه مقدار ضعیفی چشم بیشتر باشد تاری دید هم بیشتر است، خستگی چشم: ازعلائم مهم ضعیفی چشم خستگی چشم است به خصوص زمانی که شخص از چشمش برای کاری استفاده کند، سر درد: ازعلائم بارز ضعیفی چشم سردرد است به خصوص در افرادی که دارای درجاتی از دوربینی و آستیگماتیسم هستند.این افراد در کارهائیکه نیاز به دقت بینایی دارند سریعا دچار سر درد(معمولا در ناحیه پیشانی) میشوند که معمولا شدید نیست و با استراحت رفع میگردد.
جراحی لیزیک، لازک و پی آر کی
برای اصلاح نزدیکی بینی، دوربینی و آستیگماتیسم از روشهای لیزیک، لازک و یا پی آر کی استفاده میشود که تمامی این اعمال سرپایی و بدون بیهوشی میباشد روشهای لازک و پی آر کی کم عارضه تر میباشند به شرط آنکه بیمار پیش از عمل به خوبی بررسی و انتخاب شود. در روش لیزیک با برش سطحی قرینه به ضخامت 100 تا 150 میکرون یک ورقه بنام فلپ برداشته میشود و زیر آن به تناسب عیب انکساری لیزر شده و سپس این ورقه به جای خود برگردانده میشود برتری این روش در نداشتن درد و دید خوب بیمار پس از عمل است و بیمار بلافاصله قادر است از مرکز درمانی مرخص شود. قسمت اعظم مراحل عمل لیزر پی آر کی شبیه عمل لیزیک است اما تفاوت عمده در این است که در لیزیک پس از برداشتن لایه ای از قرنیه (فلپ)، با لیزر مقداری بافت از قسمت میانی ضخامت قرنیه تراشیده می شود ولی در لیزر پی آر کی ، انرژی لیزر بر سطح قرنیه اعمال می شود. برای افرادی که ضخامت قرنیه پایین دارند و یا شیب انحنای قرنیه کم است، معمولا لازک به جای لیزر پیشنهاد میشود. دوره نقاهت بیمارانی که تحت عمل لیزیک قرار میگیرند بسیار کوتاهتر است.
انجام عمل لیزیک برای بعضی از افراد ممنوع است
1:افراد با سن کمتر از18سال:2بیماران یک چشمی:3افرادی که دارای اختلال دائمی در سیستم پلکی و اشکی هستند:4افرادی که به هردلیل دارای بی حسی قرنیه هستند:5افرادی که دارای کدورت قرنیه هستند:6کسانی که دارای آب مروارید – آب سیاه والتهابات داخل وخارج چشمی هستند 7:افرادی که دارای ضایعات شبکیه هستند مانند شب کوری و مشکلات ماکولا و عصب بینایی:8کسانی که قبل از عمل دید آنها با عینک ازپنج دهم کمترست :9افرادی که دارای قوز قرنیه هستند:10کسانی که دارای بیماریهای سیستمیک هستند مانند دیابت و بیماریهای اتو ایمیون مانندلوپوس ...
عوارض احتمالی بعد از لیزیک که متقاضی این جراحی باید از آن آگاه باشد
1 :اصلاح عیوب انکساری بیش ازحد و یا کمتراز حد طبیعی :2 ایجاد کدورت قرنیه که گاهی فرد نیاز به انجام عمل جراحی پیوند قرنیه پیدامیکند 3:ایجاد آستیگماتیسم نامنظم که باعینک نیز قابل اصلاح نمیباشد 4:ایجاد حساسیت به نور در درجات مختلف :5ایجاد اختلال دراشک چشم
منبع:لنزولنز