آستیگماتیسم (astigmatism) یک نقص در انحنای قرنیه یا عدسی چشم است که به راحتى قابل درمان که باعث تارى دید مىشود .
آستیگماتیسم
هنگامى به وجود مى آید که لایه خارجى و شفاف جلوى چشم یعنى قرنیه و یا
عدسى چشم که درون چشم قرار دارد، انحنایش در یک جهت کمى متفاوت از انحنایش
در جهت دیگر است. به این ترتیب سطح قرنیه یا عدسى در بعضى نواحى مسطحتر
یا منحنىتر از نواحى دیگر است . بنابراین در این اختلال بعضی از شعاع های
نورانی یکدیگر را روی شبکیه قطع می کنند و بعضی دیگر در جلو یا عقب شبکیه
تلاقی می کنند که تصویر تاری را به وجود می آورند و بعضی دیگر اصلا یکدیگر
را قطع نمی کنند.هنگامى که قرنیه داراى اعوجاج باشد، شما مبتلا به
“آستیگماتیسم قرنیهاى” هستید.هنگامى که عدسى داراى اعوجاج باشد ”
آستیگماتیسم عدسى” دارید.هر دو نوع آستیگماتیسم، تارى دید ایجاد مىکند ،
اما اغلب موارد آستیگماتیسم ناشى از نایکنواختى انحناى قرنیه است. فرد
مبتلا به آستیگماتیسم هم در فاصله نزدیک و هم در فاصله دور تارى دید دارد .
آستیگماتیسم معمولاً از هنگام تولد وجود دارد و ممکن است با دوربینى یا
نزدیک بینى ترکیب شود . معمولاً این عارضه ثابت مىماند و در طول زمان
بهتر یا بدتر نمى شود.کوکانی که به این عارضه دچار هستند ، برای دید واضح ،
معمولا سر و شانه ی خود را به یک طرف کج می کنند . اما بسیاری دیگر که
داراى مقدار اندکى آستیگماتیسم هستند، نیاز به عمل تصحیحى ندارند .